روغن کنجد

روغن کنجد

عمدتاً مصرف استعمال خارجی دارد و در صنایع داروسازی از آن به عنوان حلال در محلول های تزریقی عضلانی استفاده می شود و استعمال خارجی آن بر اندام های مختلف بدن می باشد. روغن کنجد به عنوان پادزهر سموم نیز به کار گرفته می شود.همچنین در درمان لک سوختگی روی بدن استفاده دارد. بعنوان ماساژ سنتی و انواع شیوه های درمانی به روز استفاده می شود. پزشکی سنتی در هند واقع در منطقه “آیورودا” از روغن کنجد جهت آرام کردن علائم مربوط به استرس استفاده می شود . تحقیقاتی که در حال اجرا است، نشان می دهد که وجود آنتی اکسیدان غنی شده و چربی های اشباع نشده در روغن کنجد می تواند به کنترل فشار خون کمک کند. این روغن بعنوان محبوبترین روغن در آسیا و همچنین یکی از اصلی ترین محصول روغنی شناخته شده است، به منظوراستخراج روغن با توجه به محدودیت برداشت دستی که وجود دارد امروزه از روش های مدرن برای تولید آن استفاده می گردد.
 
تاریخچه
 
دانه های کنجد سفید بدون پوست خارجی کنجد در طول دوره تمدن صنعت کشت، بعنوان اصلی ترین روغن گیاهی شناخته شده است. این امر قطعاً به بین النهرین حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد و در زبان اکدی و سومری بنام ایلو (در تامیل واژه کنجد به نام ایلو هم شناخته شده است) .
۶۰۰ سال قبل از میلاد ، آشوریان از روغن کنجد به عنوان مرهم و دارو استفاده میکردند که باید آن را غنی کرده و البته ساختن این مواد بسیار گران بود.